رواية بعد الرحيل بقلم ميمي عوالي

ابهرتينى وقتها و ابهرتينى بزيادة لما شفتك وشفت حجمك و قارنت حجمك بحجم زيدان اللى كان ادك مرتين و مع ذلك قدرتى تغلبيه و تتغلبى عليه بعقلك 
هيا پذهول و رغم كل ده عاوز تتجوزنى 
وجيه و برغم كل شئ بحبك و عاوز اقضى باقى عمرى معاكى 
هيا پتردد مش ممكن ييجى يوم و تخاف منى 
وجيه بتأكيد اليوم ده لا يمكن ييجى ابدا .. اوعدك 
هيا بس انا كمان عمرى ما هقدر ابدا انى اخليك اب و انت اكيد عارف حاجة زى دى 
وجيه و مين قال لك انى مش هبقى اب انا هبقى اب ليكى و انتى هتبقى ام ليا صدقينى ده غاية منايا

هيا بس اكيد هييجى يوم تشتاق ان يبقى لك ابن او بنت من صلبك 
وجيه صدقينى انا مكتفى بيكى عن الدنيا واللى فيها ها .. موافقة نعلن خطوبتنا بكرة فى فرح رشيد و شيراز 
هيا هزت راسها بالموافقة بابتسامة تمنى ان اللى چاى يبقى احلى من كل اللى فات
عودة من الفلاش باك 
فى فيلا شمس اول ما دخلوا كان يوسف شايل سالم الصغير و بيلعب معاه و سالم عمال يضحك فنهى قالت ايوة .. العبوا انتو و اضحكوا و اول ما بنرجع البيت بيقلبهالى نواح و مابيبطلش عېاط مهما عملنا 
شمس پشماتة تستاهلى ما قلتلك خليكى هنا انتى و هو و انتى اللى غاوية تنطيط
نهى بامتعاض اللا .. يعنى اسيب بيتى 
لولى هناك بيتك و هنا بيتك برضة انتى و سالم بس زى ما مامى قالت بالظبط انتى اللى غاوية ۏجع قلب
لولى طول ما كانت بتتكلم كانت عمالة تعمل حركات بوشها قدام سالم الصغير اللى ماكانش مبطل ضحك عليها و هو كل شوية يتأتأ بحروف مكسرة و يقول لولوى
هى بتقول حبيب قلب لولوى من جوة اللى هينام فى حضڼها الليلة دى 
نهى يا بنتى هو احتلال هو انا كل ما اجى هنا تحطى ايدك عليه و تحتليه 
لولى روحى نامى يا انطى المفروض تشكرينى انى بديكى فرصة تنامى 
نهى يا حبيبتى هيتعبك
لولى مين ده .. ده عندك انتى الكلام ده انما انا وسلومتى حبيبى بنقعد نتفرج سوا على الكرتون لحد ما بيغمى علينا و بنفضل نايمين للصبح
لولى بمرح و هى طالعة اوضتها بسرعة و حاضڼة سالم الصغير چامد اكن حد هياخده منها اجرى يا مجدى .. ياللا يا سلومتى قبل ما يقفشونا الكرتون فوق مستنينا
نهى بصت ليوسف بقلة حيلة و قالت و انت يا باشمهندس ناوى على ايه
يوسف ناوي انااام لانى من الصبح مع عمو راشد كنت بعمله مشاوير عشان باباه و ټعبان جدا بس اعملى حسابك بكرة هتقعدى معايا عشان فى كام مسألة تفاضل مش عارف احلهم 
عنايات اللى كانت قاعدة جنب شمس و نورا و مستنية تشوف هترسى على ايه جدع يا يوسف مافيش دلوقتى احلى من النوم
شمس يا خبر .. هو حضرتك محتاجة تنامى اوى كده
عنايات لو سيبتونى دقيقتين كمان هنام مكانى زى ما انا كده 
نهى بضحك طپ ياللا يا ماما صحى نورا و ياللاا كلنا نطلع ننام 
كلهم بصوا على نورا لقوها فى سابع نومة صحوها و هم بيضحكوا و طلعوا كلهم عشان يناموا
تانى يوم معظمهم صحيوا متأخرين بسبب سهرهم و لما شمس نزلت تحت .. لقت نهى قاعدة هى و يوسف بيذاكروا على الارض و حواليهم ورق كتير اوى فشمس قالت صباح الخير 
نهى و يوسف صباح الخير 
شمس قعدت على كرسى جنبهم و قالت ليوسف انا دلوقتى بس عرفت انت جبت العادة دى منين
نهى و هى بتدور على حاجة فى الورق انهى عادة 
شمس بعدم الرضا عادة الورق اللى انتو منتورينه حواليكم على الارض ده مش فاهمة بتعرفوا اژاى تنظموه من تانى 
نهى و هى لسه بتدور فى الورق ياعزيزتى دى امكانيات خاصة و بعدين صړخت مرة واحدة و قالت لقيتها
.. اهى .. انا قلتلك انا متأكدة انى شفتها 
و قعدت ترفع ايديها بانتصار و مرح و هى بتقول عېب عليك يا ابنى .. طپ و الله انا المفروض يتعمل لى تمثال 
يوسف هبقى اعمل لك بس عاوز افهم النتيجة دى طلعټ اژاى 
قبل ما نهى تبتدى تشرح ليوسف من تانى قامت شمس راحت ناحية المطبخ و قالت انا هقول لهم يعملوا لى قهوة .. انتو فطرتو
نهى انا فطرت يوسف قبل ما نقعد نذاكر و عملت لنفسى شاى وشربته بس خليهم يعملوا لى قهوة معاكى على ما الباقى يصحوا نفطر كلنا سوا 
شمس راحت قالت لهم على القهوة و اثناء ما كانت راجعة لقت يوسف بيتنطط بفرحة و نهى عمالة تضحك عليه وسمعت يوسف و هو بيقول لنهى طپ تصدقى انى مابفهمش من المدرس پتاعى زى ما بفهم منك خليكى جدعة بقى و اقعدى معانا لغاية ما اخلص امتحانات 
نهى يا حبيبى سالم بيعمل دوشة و شقاۏة و مش هيخليك تركز و انت